Szczepionka AstraZeneca – fakty i mity
Szczepionka AstraZeneca jest trzecią szczepionką przeciwko COVID-19, która została dopuszczona do użytku w Unii Europejskiej. Od samego początku nie cieszy się dobrą sławą, ale czy słusznie? Przeczytaj nasz artykuł i zobacz, co jest faktem, a co mitem.
#zdrowawiedza
MIT nr 1: szczepionka AstraZeneca powoduje zakrzepy krwi
Sporadyczne informacje o występowaniu zakrzepów mówią o pojawieniu się ich krótko po przyjęciu szczepionki. Nie oznacza to wcale, że była ona ich przyczyną.
FAKT nr 1: związek między szczepionką, a zakrzepami nie został jednoznacznie potwierdzony
Wystąpiło kilka przypadków nietypowych zakrzepów krwi u pacjentów krótko po szczepieniu. Jednak liczba takich zdarzeń jest na tyle niewielka, że nie można na ich podstawie powiedzieć, że to właśnie szczepionka powoduje zaburzenia krzepnięcia. Do 30 marca preparat AstraZeneca podano 5 mln osób, ale tylko u 30 z nich wystąpiły zakrzepy krwi. Daje to około 1 incydent na 100 tysięcy dawek. Dla porównania po podaniu heparyny dzieje się to 100 razy częściej.
Europejska Agencja Leków podkreśla, że korzyści płynące z zaszczepienia się zdecydowanie przewyższają zagrożenia. Naukowcy z kolei podkreślają, że ryzyko nietypowych zakrzepów spowodowane bezpośrednio przez COVID-19 jest 8 razy wyższe niż w przypadku podania preparatu AstraZeneca.
MIT nr 2: skutki uboczne po szczepionce AstraZeneca występują najczęściej
W przypadku szczepionki AstraZeneca pacjent odczuwa większy dyskomfort po pierwszej dawce, w przeciwieństwie do szczepionek mRNA, które nieprzyjemne odczucia powodują dopiero po przyjęciu drugiej dawki. Z tego wynika tak duża ilość komentarzy o wystąpieniu objawów ubocznych, która pojawiła się zaraz po rozpoczęciu szczepień preparatem AstraZeneca.
FAKT nr 2: po każdej ze szczepionek w tym samym stopniu występują skutki uboczne
Przewodnicząca Europejskiej Agencji Leków (EMA) podkreśla, że każda z obecnie dostępnych na rynku szczepionek powoduje poważne skutki uboczne u bardzo niewielkiej grupy osób. Szczepionka AstraZeneca nie jest tu wyjątkiem. Badania kliniczne wykazały, że zarówno w przypadku szczepionki AstraZeneca (Vaxzevria), mRNA Moderna i mRNA Pfizera (Comirnaty) najczęściej występujące skutki uboczne to:
- ból w miejscu wstrzyknięcia
- bóle głowy
- zmęczenie
Z informacji za stronie rządowej o działaniach niepożądanych preparatów mRNA i wektorowej szczepionki AstraZeneca, wynika, że każde z wyżej wymienionych zdarzeń najrzadziej występuje po szczepionce Vaxzevria (AstraZeneca).
MIT nr 3: Produkcja szczepionki AstraZeneca opiera się na niesprawdzonej technologii
Ta sama technika, co w przypadku szczepionki AstraZeneca, wykorzystywana jest z powodzeniem w szczepionce przeciwko cholerze i durowi brzusznemu.
FAKT nr 3: technologia wykorzystywana w szczepionce AstraZeneca jest obecna w medycynie od lat
Szczepionka AstraZeneca jest szczepionką wektorową. Ten typ szczepionki został wynaleziony już w 1972 roku. Walizką, do której pakowany jest materiał genetyczny COVID-19 , czyli właśnie wektorem, jest specjalny rodzaj wirusa pochodzący od szympansa. Nie może on wywołać choroby ani namnażać się w ludzkim organiźmie, jest dla człowieka w pełni bezpieczny.
Można się zastanawiać, dlaczego nie używa się do tego ludzkich wirusów. Odpowiedź jest dość prosta- tak często mamy z nimi kontakt, że prawdopodobnie większość z nas ma już przeciwko nim odporność. To z kolei w znaczny sposób wpłynęłoby na skuteczność szczepionki.
MIT nr 4: szczepionka AstraZeneca jest mniej skuteczna niż pozostałe szczepionki
Skuteczność szczepionki AstraZeneca jest na poziomie, który umożliwia skuteczną walkę z pandemią COVID-19, tak jak w przypadku pozostałych szczepionek.
FAKT nr 4: wszystkie dostępne szczepionki chronią przed ciężkim przebiegiem zakażenia w tym samym stopniu
Szczepionka Vaxzevria (AstraZeneca) według najnowszych danych zapewnia ochronę przed hospitalizacją, ciężkim przebiegiem choroby, ale również przed powikłaniami na poziomie około 100%. Z taką samą skutecznością działają również szczepionki mRNA.
Najdokładniejsze dane o skuteczności szczepionki dotyczą grupy wiekowej 18-55 lat, w której potwierdzono wytwarzanie przeciwciał po podaniu preparatu .
